ҮСРЭЭД Л ҮХНЭ БИЗ

Би хүүхэд байхаасаа л үхсэний дараа юу байдаг бол гэж байнга боддог. Үхсэний дараа сүнс байгаад, тэр нь тэгээд Дэлгэрийн сүнс хэвээр байх юм бол тэнд юу байдаг тухай сонирхуулж энэ блогтоо бичнээ. Тэр үед битгий айгаарай гэсэн.... ха ха ха

Үсрээд л үхнэ биз гэхээр л учиргүй зоригтой хүн харагдаад байгаа байх. Үнэн хэрэгтээ огт үгүй. Хулчгар новш гэдэг чинь жинхэнэ утгаараа би шүү дээ. Юм бүгдээс айна. Гэхдээ богино наслахаас бол айдаггүй. Айя ч гэж боддоггүй. Товчхондоо үхэхээс айдаггүй боловч өвдөхөөс нь айдаг. Гэхдээ эрүүл мэнддээ бол анхаарал тавьдаггүй. Яах юм.

Магад би урт наслахгүй байх. Урт наслая ч гэж хичээдэггүй. Хорвоогийн амьтасд 70 нас хаваасаг. 60 хүрээд үхэе гэхээр хийсэн бүтээснийхээ үр шимийг хүртэхгүй, мэдрэхгүй, харахгүй болохоор жаахан харамсалтай. Тиймдээ 70 жил яг сайхан таарсан хугацаа. Яахав наана нь үхвэл тэр л биз. Ер нь байна шүү, тэнхлүүн өвгөн, ануухан эмгэн гэж ирээд л магтаад байгаа юм шиг боловч өвгөн эмгэн гэдэг үг нь бодит байдлыг тодорхой илтгэж байгаа бус уу. Хаашдаа л өвгөн, эмгэн гэж тодорхой заагаад байхад улам тэнэгэрч зөнөгөрч үр хүүхэддээ шавар хааж явах хэрэг ч байна уу даа.

Эцэст нь хэлэхэд хүн нэг л амьдарна. Хойдын амьдралд санааширсан гэгээнтнүүд ч нэг л амьдарна гэдгийг ухааруулсан байдаг. Ертөнц дээр Дэлгэр гэж нэг хүн нэг удаа гарч ирлээ. Хойшид дахиж гарахгүй. Тиймдээ ч "намайг үхсэн хойно муу хэлэх хүн битгий байгаасай" гэж боддог, хичээдэг. Гээд бодохоор би сайн хүн ч юм уу, эсвэл бүр хар амиа хичээсэн хөгийн новш ч юм уу, эсвэл бусдад таалагдах гэж жүжиглэсэн хуурамч амьтан ч юм болов уу.